MƏNİM ÖLMƏZ ŞEİRLƏRİM
Xoş gəlmisiz bu dünyaya, balalarım,
Sevinclərim, əzablarım, bəlalarım.
Siz gəldiniz, bilirsiniz neylədiniz?
Oğul idim, məni ata eylədiniz.
Qəşənglərim, kifirlərim, keçəllərim,
Fərman verib
Anama da nənə adı
bəxş eyləyən dəcəllərim.
Aşıb-daşdı evimizdə gülüşünüz,
Bilirsizmi nələr etdi gəlişiniz?
Gəlişiniz qələm çəkdi dincliyimə,
Gəlişiniz nöqtə qoydu gəncliyimə.
Siz gəldiniz, öz-özümü unutdum mən,
Siz gəldiniz, “mən” sözünü unutdum mən.
Hara getsəm indi sizi düşünürəm,
Hələ xırda, hələ qısa ömrünüzü düşünürəm.
Hara getsəm sizin üçün dən yığıram,
Nə dən yığsam üçünüzə tən yığıram.
Düşünürəm bu Müşfiqin, bu Vüqarın, bu
Mirzənin,
Bircə kərə demirəm ki, bu da mənim.
90
Anam deyir: – Heç özünə baxmayırsan, oğul,
tamam,
Vallah, sənə özüm paltar alasıyam.
Nə eləsin axı anam,
Onlar mənim balamdırsa,
Mən də onun balasıyam.
Çiçəksiniz, həyatımla bitirmişəm,
Bu dünyaya mən üç insan gətirmişəm,
Milyonların qabağında cavabdehəm
onlar üçün,
İstəyirəm şeir deyəm onlar üçün.
Oxusunlar ağılları kəsən zaman,
Öz oğlundan, öz qızından küsən zaman.
Salam mənim Mirzələrim, Vüqarlarım,
Müşfiqlərim,
Evimizin çıraqları – işıqlarım.
Siz ölməzlik abidəsi,
Əsrlərə gedib çatan ata səsi.
Sizin üçün gündüz əsib, gecə əsib,
Soyuqları, istiləri dilim ilə yalamışam.
Sözlərimin mən boyundan min yol kəsib,
Sizin xırda boyunuza calamışam.
Arzularım, əməllərim,
Mənə oxşar diri sözlü, diri gözlü
heykəllərim.
Yuxunuzdan duran zaman gecələri
İtirirəm sətirləri, hecaları,
dil-dil ötən ilhamım da dildən düşür,
Qoca nənə, cavan ana əldən düşür.
Mirzə, Vüqar qoymur məni ürəyimə qulaq
asam,
Kiçik Müşfiq istəmir ki, şeir yazam,
Kimə deyim bu dərdimi,
Böyük Müşfiq sağ olsaydı bu halıma
91
dözərdimi?!
Sizin üçün qənd alaram, bal alaram,
Min arzumu, istəyimi qanadaram.
Sizi, əziz balalarım,
Sətir-sətir böyüdürəm,
Misra-misra yaradıram.
Sevinclərim, əzablarım,
Yüz-yüz susan, yazılmayan şeirlərə
cavablarım.
Vaxt olub ki, dediyimdən dönməmişəm –
sizin üçün!
Vaxt olub ki, vəzifəli bir alçağın
Qabağında dinməmişəm sizin üçün!
Bax, bu ata əllərimlə toyunuzu edəcəyəm,
Bu dünyaya verib sizi,
Sonra sakit,
Sonra rahat, bu dünyadan gedəcəyəm.
Belə ömür mənə xoşdur.
Öz səhvini görməyənlər,
Heç nə yaza bilməyənlər
Məndən sonra desələr ki, az yazmışdır,
Onda çıxın ortalığa,
Ömrüm boyu yaratdığım şeirlərim –
işıqlarım.
Onda çıxın ortalığa,
Mirzələrim, Vüqarlarım, Müşfiqlərim!
BULAQ SUYU, DAĞ HAVASI…
İki kəlmə adi, sadə,
Bulaq suyu, dağ havası.
Uzaq düşdük bu dünyada,
Bulaq suyu, dağ havası…
Uşaqlığım qaynar, odlu,
Şirəsini sizdən tutdu…
Siz piyada, mənsə atlı
Bulaq suyu, dağ havası.
Nəğməm sizdən havalandı,
Şerim sizdən cilalandı,
Qanım sizdən mayalandı,
Bulaq suyu, dağ havası.
Minib polad təkərlərə,
Çıxdıq uzaq səfərlərə.
Tökülmüşdük şəhərlərə,
Bulaq suyu, dağ havası.
Dayı getdi, əmi getdi,
Ömrümüzün çəmi getdi,
Ağzımızın təmi getdi.
Bulaq suyu, dağ havası.
Zirvələrin başı qarlı,
Meşələrin içi barlı.
Ay kökünə etibarlı
Bulaq suyu, dağ havası.
Yoxuş yoran çağım hanı,
Daşdan ağır yuxum hanı,
Həsrətimin qəhrəmanı,
Bulaq suyu, dağ havası.
Şəhər orda, oba burda,
Övlad orda, baba burda,
Ömür çapır iki yolda,
Bulaq suyu, dağ havası…
Upa kəndi
SƏNİ GÖRDÜM
Yel toxundu yarpaqlara,
Nəğmə qondu dodaqlara.
Durub baxdım uzaqlara
Səni gördüm, ay sevgilim.
Tamarzılar gülüşəndə,
Murazlılar görüşəndə.
Evimizə gün düşəndə
Səni gördüm, ay sevgilim.
Bir mehriban üz görəndə,
Bir cüt ala göz görəndə,
Qara xallı qız görəndə
Səni gördüm, ay sevgilim.
Bahar xalı toxuyanda,
Quşlar nəğmə oxuyanda,
İldırımlar şığıyanda,
Səni gördüm, ay sevgilim.
Ya özümdən küsəndə mən,
Ya fikirli gəzəndə mən.
Gözəllərin gözündə mən,
Səni gördüm, ay sevgilim.
Saz dinlədim, tara baxdım,
Gül iylədim qara baxdım.
Hara getdim, hara baxdım
Səni gördüm, ay sevgilim.
AYRILIQ OLMAYAYDI…
Yavaş-yavaş gecə keçər,
gecə keçər, yar,
Heç bilmirəm necə keçər
necə keçər, yar,
Durub səni düşündükcə
düşündükcə, yar
Qoşun çəkər xatirələr
xatirələr, yar,
Şirin günlər, şirin çağlar
Bir-bir gəlib düşər yada…
Ürək deyər, ayrılığın
Üzü dönsün bu dünyada!
Ay çəkilər yuxu kimi
yuxu kimi, yar,
Bir ovçunun oxu kimi
oxu kimi, yar,
Hamı deyər, hamı gülər
Mən gülmərəm çoxu kimi,
çoxu kimi, yar,
Şirin aylar, şirin çağlar
Bir-bir gəlib düşər yada
Ürək deyər ayrılığın
Üzü dönsün bu dünyada.
Çöldə tufan haray çəkər,
haray çəkər, yar,
Salar fəğan, haray çəkər,
haray çəkər, yar,
Yerdə durub mən susaram
Göydə bulud alay çəkər,
SAĞLIĞINDA QİYMƏT VERİN İNSANLARA…
Bir arzum var, ay adamlar,
qoyun deyim,
Sağlığında qiymət verin insanlara,
Yaxşılara sağlığında yaxşı deyin,
Sağlığında yaman deyin yamanlara.
Yalnız, yalnız sağ olanda,
Hər kəs əsil qiymətini bilər onda;
Bu sözlərim düz olmasa
töhmət edin.
Sizdən rica eləyirəm milyon kərə,
Şairlərə sağlığında hörmət edin,
Sağlığında heykəl qoyun ölməzlərə…
Gələcəyə çox da ümid bağlamayın,
Sözünüzü sonralara saxlamayın.
Zəhləm gedir sonralardan,
Vaxtsız dinən zurnalardan,
Boşboğazdan, avaradan,
Toydan sonra nağaradan.
Sağlığında sevindirin təmizləri,
Siz həyatda bu amalla addımlayın.
Sağlığında ifşa edin xəbisləri,
86
Satqınlara sağlığında satqın deyin,
Tülkü deyin tülkülərə,
aslan deyin aslanlara;
Sağlığında qiymət verin insanlara…
Hər kəs bilsin öz yerini
necə sağdır,
Bu, pislərin həyatını qısaltmaqdır,
Yaxşıların həyatını uzatmaqdır…
Bu nədəndir ölən kimi, qəlbimizdə
Adamlara sevgi, hörmət aşıb-daşır.
Ölən kimi yaxşılar da yaxşılaşır,
Yamanlar da yaxşılaşır…
Çirkinlər də təmiz olur ölən kimi…
Yadlar belə əziz olur ölən kimi…
Xatirələr söyləyirik,
nekroloqlar qollayırıq,
Hamısını ucdantutma yaxşı deyib
o dünyaya yollayırıq.
Bu gecikmiş xeyir-dua kimə gərək?
Bundan məzar böyüyəcək,
ya ölənmi diriləcək?
Xoşum gəlmir
bu köhnəlmiş adətlərdən,
xoşum gəlmir…
Bu sərdaba sevgilərdən,
hörmətlərdən xoşum gəlmir.
İstəmirəm vaxt-vədəsiz şöhrəti mən,
Bir an ömrü milyon qızıl ölüm gələ,
dəyişmərəm…
Diri üçün iynə boyda hörməti mən
Ölü üçün min heykələ dəyişmərəm…
Düz deməsəm, onda məni bağışlayın,
Üz tutaram uşaqlara,
qocalara, cavanlara,
87
Sağlığında qiymət verin insanlara,
Yaxşılara sağ olanda yaxşı deyin,
Sağlığında yaman deyin yamanlara…
Azərbaycan.media