“Mən səni bu qədər sevməməli idim…”
Əməkdar artist Aybəniz Haşımova rəfiqəsi, Millət vəkili Qənirə Paşayevanın itkisini bir sevgi elegiyası ilə yad etdi. Bu sözlər, bir dostun, bir ruh yoldaşının, bir qadının içindəki sarsıntının poetik izahıdır…
Sözlərdən kənar bir ağrı…
O,…
Mən səni bu qədər sevməməli idim…
Bilirdim, cəzası ağır olacaq…
Amma dinləmədim… Qulaq asmadım…
Sadəcə səni sevdim…
Təmənnasız, qarşılıqsız…
O isə… göz yaşlarımla baş-başa qoydu…
Ürəyin danışdığı an…
Mən səni görəndə ağlım susdu,
Ürəyim danışdı…
Özümü unutdum, sənə yad oldum…
Mən səni düşündükcə özümü unutdum,
Sənə yaxınlaşdıqca özümə yad oldum…
İnamın sonu…
Hər kəsdən gizlədiyim hisslərimi sənə verdim,
Hər şeydən çox sənə inandım…
Halbuki bilirdim…
Bilirdim ki, bu sevgi çox ağladacaq…
Dərd gətirəcək…
Ağrını bilə-bilə sevgi…
Mən yenə də sevdim səni –
Bütün ağrısını, sonunu bilə-bilə sevdim…
Qara torpağa qədər sevgi…
Və indi anlayıram…
Mən bilirdim, bu sevginin sonu qara torpaq olacaq…
Ruhların birləşəcəyi yol ayrıcında…
Gözlə məni bir gün,
Ruhlarımızın birləşəcəyi Yol ayrıcında…
Onda sənə bircə kəlmə sözüm olacaq:
“MƏN SƏNİ BU QƏDƏR
SEVMƏMƏLİYDİM…”
Mənbə: Azərbaycan.media