Burhan Ağayev qələminə ədəbi baxış
SƏHƏRİN İŞIĞI…
Səhərin işığı süzülür yavaş,
Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır.
Dodağında gülüş,bir yaz nəfəsi,
Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır.
Bir baxış göndərdin, könlümə düşdü,
Ruhumda bir sevda, min səs yetişdi,
Sanki mələklərdən nəsə yetişdi,
Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır.
Əllərin toxunsa, titrər yarpaqlar,
Səndən ilham alır güllər, bulaqlar,
Bahara ümidlə baxır budaqlar,
Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır.
Qəlbimdə sükutun səsi ucalır,
Eşqin alovunda sirrlər qocalır,
Ruhumun içində ümidim qalır,
Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır.
Bir ad var könlümün gizli yerində,
Nurunla bəzənmiş o tək sirrində.
Sən durdun sevgimin dağ zirvəsində,
Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır.
Səninlə doğulur hər gün günəşim,
Adını söyləyir könlüm, nəfəsim.
Sən mənim içimdə bitməz həvəsim,
Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır.
Külək səsini də gətirir mənə,
Sanki nəfəsimdir toxunan sənə.
Gözlərində doğar günəşim yenə,
Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır.
Ağayev Burhan
“SƏHƏRİN İŞIĞI…” ŞEİRİNİN EMOSİONAL VƏ POETİK TƏHLİLİ:
SƏHƏRİN İŞIĞI şeiri, qəlbdəki xəyalların və duyğuların poetik ifadəsi kimi diqqət çəkir. Şair burada səhərin işığını həm fiziki, həm də simvolik bir işarə kimi təqdim edir; işıq yalnız təbiəti aydınlatmır, eyni zamanda ruhdakı sevgi və ilhamı əks etdirir. Şeirin strukturunda hər bənddə təkrar olunan fraza – “Qəlbimdə xəyallar sənsiz danışmır” – ritmik davamlılıq yaradır və şairin emosional vəziyyətinin möhkəmliyini vurğulayır. Bu taktika, həmçinin oxucuya şeir boyunca duyğuların sabitliyini hiss etdirməyə xidmət edir.
Təsvir baxımından şeir vizual və hissiyyatlı obrazlarla zəngindir. Məsələn, “Dodağında gülüş, bir yaz nəfəsi” ifadəsi oxucuda həm vizual, həm də emosional təsir yaradır. Şairin sevgini təbiət hadisələri ilə əlaqələndirməsi – “Əllərin toxunsa, titrər yarpaqlar” – klassik poetik strategiya kimi dəyərləndirilə bilər və şeirə səmimi, axıcı bir ton qazandırır. Lakin bəzi bəndlərdə metaforik zənginliyin səthi qaldığı, oxucuda daha dərin emosional
rezonans yaratmaq potensialının tam istifadə olunmadığı müşahidə olunur. Məsələn, “Səndən ilham alır güllər, bulaqlar” bəndi obrazlı olsa da, şeirin ümumi dinamikliyinə daha çox rəng qatmaq üçün alternativ metaforik ifadələr tətbiq oluna bilərdi.
İfadələrin müəyyən dərəcədə təkrarlanması bəzən monotonluq hissi yaratsa da, bu təkrarlar eyni zamanda şeirin ritmini və emosional təsirini qoruyur. Şeirin sonunda günəş və nəfəs simvolları vasitəsilə sevgi və xəyalların birləşməsi vurğulanır; “Gözlərində doğar günəşim yenə” ifadəsi poetik və emosional yüksəliş təmin edir.
Nəticə etibarilə, “Səhərin İşığı” şeiri həm duyğuların incəliyini, həm də xəyalların davamlılığını poetik dildə əks etdirən səmimi bir əsərdir. İfadələrin təkrarlanması və bəzi bəndlərin metaforik səthi xüsusiyyətləri qeyd olunsa da, şeir həm ritmik, həm də emosional baxımdan effektivdir. Şairin təbiət və sevgi arasında qurduğu əlaqə oxucuya həm estetik, həm də duyğusal zəngin təcrübə təqdim edir.
Müəllif: Sevil Azadqızı
Azərbaycan dill və ədəbiyyatı müəllimi. Filoloq. Ədəbi təhlilçi və tənqidçi. Şair-publisist.
28.10.2025
Mənbə: Azərbaycan.media