Səsimdən düşər qollarım
Bu sabah,
məni tutmaz bu günəş,
əllərim telefonu,
gözlərim tavanı tutmaz
məni tutmaz bu otaq…
Bu sabah,
dilimdə dua,
sürünərəm dərgahına
çıxıb mənbərə azan çəkərəm
yataq-yataq…
Səsimdən düşər qollarım,
düşər Əbəlfəz!
Bu sabah
tərs damarı tutar şeytanın,
baş əyər Allaha,
daş yığıb torbasına qalxar Ərafata…
✍ Şahnaz Şahin
21 sentyabr 2025
Şahnaz Şahinin bu şeiri, səhərin ilk anlarında insan ruhunun həm fiziki, həm də mənəvi boşluğunu təsvir edir. Oxucu dərhal şairin daxili dünyasına çəkilir; hər misra onun hisslərini, düşüncələrini və mənəvi axtarışını açır.
“Bu sabah, məni tutmaz bu günəş” misrası, sadə bir səhər təsvirindən çox, insanın həyatın ritmi ilə uyğunlaşa bilməməsinin poetik ifadəsidir. Günəş həyatın enerjisini simvolizə etsə də, şair onu qəbul edə bilmir. Eyni zamanda, “əllərim telefonu, gözlərim tavanı tutmaz” ifadəsi müasir həyatın texnologiya və fiziki fəaliyyətlərlə dolu səthliyinə işarə edir, amma ruh hələ o səviyyəyə çatmamışdır. Bu misralarda həm tənhalıq, həm də daxili narahatlıq aydın görünür.
Şeir boyunca dua və mənəvi axtarış ön plana çıxır. “Dilimdə dua, sürünərəm dərgahına” misrası, şairin gündəlik həyatın səs-küyündən qopan ruhunun, səbir və təvazökarlıqla İlahi qüvvəyə yönəlməsini göstərir. “Çıxıb mənbərə azan çəkərəm, yataq-yataq…” ifadəsi, hərəkətin və düşüncənin eyni anda baş verdiyini simvolizə edir; şair həm fiziki olaraq hərəkətsiz, həm də mənəvi olaraq yüksəlişdədir.
Son bəndlərdə metaforik və dini simvollar güclənir:
“Səsimdən düşər qollarım, düşər Əbəlfəz!” və “tərs damarı tutar şeytanın, baş əyər Allaha, daş yığıb torbasına qalxar Ərafata…” misraları insanın zəifliyini, eyni zamanda mənəvi dirəncini göstərir. Əbəlfəz və Ərafat simvolları, həm tarixi-mədəni, həm də dini qatlarla zənginləşdirilmişdir. Burada insan həm günahları, həm də İlahi mərhəmət qarşısında öz yerini tapmağa çalışır. Şeytanın “tərs damarı”nın tutulması, mənəvi mübarizədə qələbənin və insanın Allaha yönəlməsinin rəmzi kimi təqdim olunur.
Şeirin dili sadə görünə bilər, amma obrazlar və metaforalar vasitəsilə dərin emosional təcrübə yaradır. Hər bir misra oxucuda həm fiziki, həm də mənəvi səviyyədə rezonans doğurur; sanki oxucu da şairlə birgə bu səhəri yaşayır, onun həyəcanını, boşluğunu və mənəvi səyahətini hiss edir.
Nəticədə, Şahnaz Şahinin bu şeiri, müasir poeziyada gündəlik həyat və mənəvi axtarışın uğurlu birləşməsini nümayiş etdirir. Sadə bir səhər təsviri ilə başlayan şeir, oxucunu dərin düşüncələrə və ruhani introspeksiyaya dəvət edir. Hər bir misra insanın həm zəifliyini, həm də İlahi qüvvəyə sığınma arzusunu ifadə edir. Bu şeir, insanın gündəlik həyatın ritmi ilə mənəvi yüksəlişi arasındakı incə tarazlığı poetik bir dillə oxucuya çatdırır.
Uğurlar olsun həmişə!
✍ Sevil Azadqızı
Azərbaycan dill və ədəbiyyatı müəllimi. Ədəbi təhlil və tənqidçi. Şair.
21.09.2025
Mənbə: Azərbaycan.media